7 - Nascita di Giovanni Battista
Luca 1, 57-66

torna al menù del Vangeli

⁵⁷Intant, per Elisabetta l’èra rivad el mument de malàs e l’ha mis al mund un fiöl.
⁵⁸I viŝin e i parenti, vegnüdi a savé che ‘l Signur el gh’éva dài una pröva de la sò buntà, i se cumplimentévun.
⁵⁹Dopu vot dì i èrun vegnüdi per la circunciŝión del fiulin, e la vurévun ciamà Zaccaria, tame sò pàder.
⁶⁰Ma la màder l’ha tacad a dì: «No, se ciamarà Giovanni».
⁶¹I g’han dit: «A gh’é nisün tra i tò parenti che ‘l g’ha chel num chì».
⁶²E, a gesti, i g’han dumandad al pàder che num el gh’éva da véghe el fiulin.
⁶³Lü l’ha dumandad una tauleta e g’ha scrit a sura: «El sò num l’é Giovanni». Tüti i s’én fai meravilia.
⁶⁴In chel stés mument lì la sò buca la s’é dervida, la lengua la s’é deŝgarbuiada e l’é riesid a parlà amò; e s’é mis a ringrasià el Signur.
⁶⁵Tüti i viŝin i s’én sentidi végn adòs un po’ de pagüra; e per tüta la muntagna de Giudea se parleva de quel che l’èra sücès.
⁶⁶E quei che i scultévun che le robe lì i a tegnévun nel sò cör e i pensévun: «Se ‘l diventarà mai chel fiulin chì?».
E difati la man del Signur l’èra sura de lü.