001

Dìn dón dànda,
pópi de Pivànda,
trì fiulìn la gh'éva,
trì se n'angüréva,
trì nel segiulìn,
trì sül cadreghìn,
trì in bràs a Laura,
trì sùta la tàula,
trì in cantón del fögh!

Usata anche come trastullo, tenendo il bambino sulle ginocchia, o facendogli battere le manine.


002

Dunìn de l'ài,
che gràta el furmài...,
la tàsta un bucón,
la dì
ŝ che l'é bón.


003

Giuanìn Pipéta
l'é 'ndài a rubà i fa
ŝöi,
l'ha fài marón da le guàrdie,
i g'han mìs el cül a möi.


004

Pirulìn, Pirulìn piangéva,
che 'l vuréva l'insalàta,
ma sò màma mé
ŝa màta
la ghe tìra la savàta,
a meŝanòtte in pùnto
passò un aeroplano
e sotto c'era scritto:
Pirulìn, Pirulìn, sta'
ŝìtto.


005

San Basàn
cul s'ciòp in màn,
cul s'ciòp in tèra,
vìva la guèra!
la guèra di suldà,
patapìm, patapùm, patapà!

Cantata in girotondo.


006

Santa Lüsìa,
la bùrsa l'é mia,
la bùrsa l'é del papà,
Santa Lüsìa la vegnarà.
Santa Lüsìa la vegnarà,
cun la bùrsa del papà,
cun la bùrsa de la
ŝìa,
Santa Lüsìa l'é tüta mia.

Filastrocca pedagogica, cantata dalle mamme per far intuire ai bambini, già un po' grandi, l'identità della portatrice di regali.


007

Trénta, quarànta,
la pégura la cànta,
la cànta sül senté (o pulé),
va' a ciamà el peguré,
el peguré l'é 'ndài a Rùma,
va' a ciamà la padrùna,



008

La stòria del Gipunà

Una storia, una faccenda che si ripete alla noia, indefinitamente (...c'era una volta un re, seduto sul sofà, che disse alla sua serva "raccontami una storia"; la serva la raccontò: "c'era una volta un re, seduto sul sofà...").


009

I òsi ai càn,
la càrne ai sciùri,
… cavìg nel cül ai scultadùri.

Formula di saluto irridente alla fine di un racconto, o di una commedia "popolare".


010

Bastìn, bastón,
ghe n'ho pü gnànca un bucón.

Nonsenso rimato per constatare che non è avanzato niente di un cibo; anche per concludere una fiaba (come "lunga la foglia, stretta la via, dite la vostra, che ho detto la mia").


011

Bastìn, bastón,
chi l'ha scultàda l'é un bèl cuión;
bastìn bastèla,
chi l'ha cüntàda l'é una bèla stèla...

Versione più elaborata, alternativa alla precedente, a chiusura di un racconto.


012

Gh'èra una vòlta
Pìru de mòlta,
càsca una gùta,
Pìru se cùpa.

(Con "Pìru se vòlta" alternativo a "Pìru de mòlta").


013

"Micìn bèl, dùn te sé stài?" - "a cà de la nòna" - "se la t'ha dài?" - "pàn e furmàg" - "ghìs, a cà tùa! "

Filastrocca dialogata.